2019-2020 akademik yılı bahar döneminde Akademi'nin acil bir ihtiyaç olarak benimsediği ve karar ve uygulamalarla zorunlu hale getirdiği dijital uzaktan ders anlatımı, uzayan pandemi koşulları göz önüne alındığında, bir sonraki güz döneminde ve hatta bir sonraki yıl zorunlu bir öğretim aracı ve ortamı haline gelecek gibi görünüyor. Öte yandan, üniversitelerin karşı karşıya kaldığı ekonomik ve idari sorunları görünmez kılan sözde bir çözüm olduğunu kanıtlayan bu uzaktan ders verme alternatifi, orta vadede yüz yüze ders vermenin yerini almasa bile, onunla birlikte var olmak ve onu geçmek üzere Yükseköğretim Kurulu tarafından yeni kararlar ve yönetmeliklerle hızla benimsenmektedir.
Bu makale, akademideki bu radikal değişimi analiz etmeyi ve özellikle mimarlık eğitimi üzerindeki etkisini ve acil bir çıkış yolu olmaktan ziyade bu durumu iyileştirmek için nasıl faydalı bir araca dönüştürülebileceğini tartışmayı amaçlamaktadır. Yazarlar, son aylardaki uzaktan dijital ders verme deneyimlerine dayanarak, alışılagelmiş yüz yüze mimarlık eğitimi uygulamalarıyla karşılaştırmalı olarak, öncelikle mimarlık eğitiminde dijital araçlarla uzaktan ders vermeyi gerçekleştirmek için vazgeçilmez gerekliliklere işaret ediyor. Ardından makale, uzaktan ders anlatımı ve dijital eğitim araçlarıyla başarılı sonuçlar elde etmek için mimarlık eğitiminde ne tür bir uyarlama yapılması gerektiğine odaklanıyor.