Mimarlık öğrencileri eğitimleri sırasında birçok mimari örnekten yararlanırlar. Tasarım stüdyolarında eğitmenler genellikle öğrencilere farklı mimari örnekleri araştırtarak benzer tasarım problemlerine daha önce getirilmiş çözümlerin yardımıyla yol göstermeye çalışırlar. Bu olguyu mimesis kavramıyla birlikte düşünmek mümkündür. Sanat ve felsefenin en tartışmalı kavramlarından biri olan mimesis, köklerini felsefedeki iki temel tartışmadan alır. Temelde Platon'un bakış açısına göre mimesis salt bir kopyadır ve reddedilmelidir, Aristoteles'in bakış açısına göre ise yaratıcılık ve özdeşlik içinde doğal bir insan davranışıdır.
Günümüzde dijital medya, mimari ürünlerin görsel bilgisini ağırlıklı olarak fotoğraflarla sunmaktadır. Mimarlık öğrencileri genellikle araştırma yapmaları önerilen tüm yapıları ziyaret etme şansına sahip olamamaktadır. Öte yandan, bu kitle iletişim araçları aracılığıyla dünyanın dört bir yanındaki mimari ürünlere ait pek çok görsele birkaç saniye içinde ulaşabiliyorlar. Bu dikkate alınması gereken bir gerçektir, inkar etmek ya da görmezden gelmek faydasızdır. Burada, tasarım stüdyolarında mimesisin bir mimarlık öğrencisi için yaratıcı ve doğal bir etkinlik olarak görülmesi gerektiği savunulmaktadır. Tefekkür (temaşa) ve seyyah olma fikri, güncel dijital ortamdaki mimari ürünlerin bilgisini anlamak için katalizör bir kavram olarak savunulmaktadır. Öncelikle mimesis kavramının iki zıt bakış açısı açıklanmış, ardından mimarlıkta mimesis konusuna değinilmiş, son olarak da mimarlık öğrencilerinin “var olanın bilgisini” edinme etkinliği üzerine bir tartışma sunulmuştur.
Abstract
Architectural students benefit from many architectural examples during their educations. In design studios, the tutors usually make students search different architectural examples to point out the route with the help of previous solutions to the similar design problems. It is possible to consider this phenomenon with the notion mimesis. Mimesis, as one of the most argumentative notions of arts and philosophy, has roots from two basic debates in philosophy. Basically, according to Plato’s point of view, mimesis is a mere copy, and it should be refused, while Aristotle’s point of view it is a natural human behaviour in creativity and identity.
Today, digital media presents visual information of the architectural products predominantly with photographs. Architecture students usually cannot have the chance to visit all the buildings, that they are suggested to make research. On the other hand, they can reach so many images of architectural products all over the world via these mass media in a few seconds. This is a reality that worth to be considered, it is useless to deny or ignore.
Here, it is argued that in design studios mimesis should be considered as a creative and natural activity for an architecture student. Contemplation (temaşa) and being a voyager idea is argued as a catalyst notion for understanding the knowledge of the architectural products in current digital media. First, mimesis notion’s two opposite perspectives are explained, then mimesis in architecture is mentioned, finally a debate is presented on acquiring the “knowledge of existing” activity of the architectural students.