Bir dünya kenti olarak İstanbul'u koruyabildik mi? Maalesef hayır. Merkezi hükümetlerin ekonomi politikaları, kırsal kesimde geçinemeyen yoksul insanları köyden kente göçe zorladı. Bu büyüme, plansız, projesiz, altyapısız oluşturulan yerleşim alanlarının siyasilerin av sahası haline gelmesiyle tamamen kontrolden çıktı. Deprem bahane edilerek “Kentsel dönüşüm yasası” çıkarıldı. Kentin nüfusu 20 milyonun üzerinde olmasına rağmen bu kenti besleyecek tarım alanları, sulak alanlar, havzalar ve hatta baraj göletleri yok edildi. Ulaşım felç oldu. Mimarlar Odası olarak gündemi takip etmemiz ve oda bileşenleri olarak çevre örgütleri, STK'lar ve yerel örgütlerle birlikte çalışmamız sonucunda birçok alanda başarılı sonuçlar elde edildi. Taksim Gezi Parkı'ndaki dayanışmanın gücünden korkan iktidar, hukuksuz yargılamalar sonucunda aramızdan Mücella Yapıcı, Tayfun Kahraman ve oda avukatımız Can Atalay'ı hapse attı. Bu davranış, tüm isyanlara karşı bir korku yayma girişimiydi. Her şeye rağmen Gezi ruhu yaşıyor ve yaşatılacak. Mimarlar Odası örgütleri bu ruhla hak mücadelesi veriyor. Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent II. Bölge Temsilciliği olarak, hükümetin hukuk ve yargı üzerinde yarattığı baskılar sonucu zaman zaman kaygılarımız olsa da hukukun üstünlüğüne olan inancımızla haklı mücadelemizi sürdürüyoruz. Cumhuriyetimizin 2. yüzyılında yağma ve talana karşı meslek odası kimliğimizle mücadelemiz devam edecektir.
Abstract
Could we protect Istanbul, as a world city? Unfortunately no. The economic policies of the central governments forced poor people who could not make a living in rural areas to migrate from villages to cities. This growth got completely out of control when the settlement areas created without a planning, without a project, without infrastructure, became a hunting ground for politicians over time. The “Urban transformation law” was enacted under the excuse of earthquakes. Although the population of the city is over 20 million, agricultural areas, wetlands, basins and even dam ponds that would feed this city have been destroyed. Transportation was paralyzed. As the Chamber of Architects, successful results were achieved in many areas as a result of following the agenda and working together with environmental organizations, NGOs and local organizations as chamber components. The government, frightened by the power of solidarity in Taksim Gezi Park, imprisoned among us Mücella Yapıcı, Tayfun Kahraman and our chamber lawyer Can Atalay as a result of unlawful trials. This behavior was an attempt to spread fear against all rebellion. Despite everything, the Gezi spirit is alive and will be kept alive. With that spirit, the Chamber of Architects organizations are fighting for their rights. As Istanbul Metropolitan Regional Representative II of Chamber of Architects, we continue our rightful struggle with our belief in the rule of law, even though we sometimes have concerns as a result of the pressures created by the Government on law and judiciary. In the 2nd century of our Republic, our struggle with our identity as a professional chamber against plunder and profiteering will continue.